Από την Εύα Μονοχάρη
Όταν ζεις και μεγαλώνεις στην επαρχία, η «ζωή» το καλοκαίρι μοιάζει καλύτερη και είναι!
Για εμάς το καλοκαίρι ξεκινούσε όταν η μαμά μας έδινε το «σύνθημα» ότι οι φράουλες κοκκίνιζαν, δεν μας ένοιαζε διόλου το παγωτό… μόνο να απολαύσουμε τις μικρές, κατακόκκινες, λίγο ξινούτσικες φράουλες που μαζεύαμε το πρωί, ακόμη θυμάμαι την πρωινή δροσιά πάνω τους και τον τόπο γύρω τους να μοσχοβολά! Κάπου εκεί ερχόταν και το τέλος της σχολικής χρονιάς!
Από εκείνη την ημέρα ξέραμε ότι σε λίγο θα απολαμβάναμε όλα τα καλούδια του κήπου, όπου μας είχαν μάθει ότι πρέπει να τα περιποιούμαστε και εμείς!
Τα απογεύματα το παιχνίδι ήταν στον κήπο, ποτίζαμε και μαζεύαμε ότι είχε «γίνει».
Τα αρώματα του βασιλικού, της ντομάτας και της πιπεριάς όταν έπεφτε το νερό στο ζεστό τους χώμα, ακόμη μου είναι ζωντανά μέσα μου… όπως και η γεύση εκείνης της «αληθινής» ντομάτας που τρώγαμε επιτόπου σαν να ήταν φρούτο!
Ερχόταν και εκείνο το απόγευμα που η μαμά έδινε το σύνθημα να μαζέψουμε τα βύσσινα, επιστράτευα τότε όλους τους φίλους, αγόρια-κορίτσια, τα αγόρια σκαρφάλωναν στα δέντρα «κατέβαζαν» τα βύσσινα και τα κορίτσια με μια φουρκέτα ανά χείρας τα ξεκουκουτσιάζαμε, η μαμά μου στόλιζε τα αυτιά των κοριτσιών με σκουλαρίκια από βύσσινα και εμείς καμαρώναμε για τα βαμμένα βυσσινί χέρια μας!
Την άλλη μέρα το σπίτι μοσχοβολούσε γλυκό βύσσινο κι εγώ εκεί, κατά πάνω στις κατσαρόλες, χάζευα το σιρόπι να δένει και ανυπομονούσα για το μεγάλο ποτήρι με παγωμένη βυσσινάδα!
Τότε ερχόταν η στιγμή για τα ροδάκινα, τα κεράσια, τα βερίκοκα, τα καρπούζια εκεί πλέον ξέραμε ότι τα Σαββατοκύριακα θα περνούσαμε όλη μέρα στην θάλασσα με πολλές βουτιές, ταπεράκια, δροσερό πεπόνι όπου λάτρευα να το τρώω μαζί με τυρί φέτα.
Όταν ερχόταν η ώρα για τα ψητά καλαμπόκια, τα μελωμένα δαμάσκηνα που θα γινόντουσαν μαρμελάδα και τα τσαμπιά με το σταφύλι ήξερα ότι σιγά-σιγά πλησίαζε η ώρα για μια νέα σχολική χρονιά.
Ημερολόγιο δεν κρατούσα ποτέ, το δικό μου ημερολόγιο ήταν ο κήπος μας με τα φρούτα και τα λαχανικά του!
Καλοκαιρινό γλυκό με Βυσσινάδα
Υλικά για 8 άτομα
600 gr. γιαούρτι στραγγιστό
2 συσκευασίες ζελέ κεράσι
500 ml. - νερό
5 κουταλιές της σούπας βυσσινάδα
Φρέσκα κεράσια ή γλυκό βύσσινο
Οδηγίες:
Βράζετε το νερό, μέχρι να κοχλάσει.
Σε ένα μπώλ, αναμειγνύετε το ζελέ με 250ml. καυτό νερό και την βυσσινάδα μέχρι να διαλυθεί το ζελέ, προσθέτετε 250 ml. παγωμένο νερό.
Αφήνετε το μείγμα να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Προσθέτετε το γιαούρτι και ανακατεύετε σε μπλέντερ ή με σύρμα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Αδειάζετε το μείγμα σε μια φόρμα, την καλύπτετε καλά και την βάζετε στο ψυγείο για 3-4 ώρες.
Βγάλτε την φόρμα από το ψυγείο, αφήστε την 10 λεπτά και ξεφορμάρετε!
Το γλυκό αυτό η μαμά μας το σέρβιρε με γλυκό βύσσινο ή με φρέσκα κεράσια!
Facebook comments