Θυμάμαι ακόμα την εποχή που τα οικολογικά θέματα ήταν εκτός ατζέντας, όχι μόνο για την κεντρική διοίκηση, αλλά και για τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Σε μια χώρα την οποία μονοπωλούσε και ταλαιπωρούσε η μικροπολιτική, το περιβάλλον δεν ασκούσε κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Οταν για παράδειγμα αρχίσαμε δειλά να γράφουμε για τα βιολογικά προϊόντα -ουσιαστικά για το καυτό θέμα της χρήσης φυτοφαρμάκων στην παραγωγή-, είχαμε να αντιμετωπίσουμε φάσμα αντιδράσεων που ξεκινούσε από το «είναι τρελοί αυτοί οι οικολόγοι» φτάνοντας στο «τα βιολογικά είναι γενετικά τροποποιημένα».
Κάποια στιγμή φύσηξε ένας λογικός άνεμος και το περιβάλλον βρέθηκε στο προσκήνιο. Θέματα όπως οι ανοιχτές χωματερές, το έγκλημα του Ασωπού, ακόμα και αυτή η χημική γεωργία, έφτασαν να γίνονται πρωτοσέλιδο. Δεν ξέραμε τότε ότι αυτό ήταν το momentum τού ρεπορτάζ οικολογίας και ότι λίγα χρόνια αργότερα, η κρίση θα επέστρεφε το περιβάλλον πάλι στα πίσω θρανία. Και όχι μόνο για τα ΜΜΕ. Το τελευταίο διάστημα, μπροστά στον -ή με δικαιολογία τον- κίνδυνο της χρεοκοπίας, έχουμε παρακολουθήσει την αποδόμηση της καρδιάς της περιβαλλοντικής νομοθεσίας (με τη μέθοδο των εξαιρέσεων), έχουμε δει την υπεραπλούστευση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης για κάθε είδους δραστηριότητες στο πλαίσιο του περίφημου fast track. Με άλλα λόγια, αντί να αλλάξουμε, ευλογήσαμε ό,τι μας οδήγησε ως εδώ.
Κάπως έτσι, σήμερα, όποιος τολμά να αρθρώσει οποιαδήποτε ένσταση για τις περιβαλλοντικές προεκτάσεις της ασκούμενης πολιτικής, σχεδόν λοιδορείται. Γιατί δυστυχώς, στο μικρό χρονικό περιθώριο που της δόθηκε, η εγχώρια οικολογία δεν πρόλαβε να αποκαταστήσει το όνομά της. Η διαδεδομένη αντίληψη παραμένει ότι οι πρεσβευτές της είναι κάτι μυστήριοι τύποι που ασχολούνται με τα δέντρα όταν «εδώ καιγόμαστε».
Γι’ αυτό θεωρώ σπουδαία την πρωτοβουλία του WWF για «Καλύτερη Ζωή», που με έναν τρόπο ξαναπιάνει το νήμα από την αρχή, εστιάζοντας στο τι σημαίνει σύγχρονη οικολογία, ποιες είναι οι εφαρμογές της την καθημερινότητά μας και πώς όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής στη γειτονιά, την πόλη, τον τόπο. Γνώση και συνεργασία. Αν το σκεφτείς, είναι το μόνο που δεν έχουμε δοκιμάσει.
Facebook comments