ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ

Ήλιος, ζέστη, καλοκαίρι και εσύ είσαι έτοιμος να αποδράσεις στην κοντινότερη παραλία. Τίποτα δεν μπορεί να σου χαλάσει τις στιγμές ηρεμίας και ξεγνοιασιάς. Τίποτα;

Μπορεί οι ελληνικές παραλίες να  εξυμνούνται για την  ομορφιά τους σε όλο τον κόσμο, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις οι λουόμενοι αντιμετωπίζουν τις ακτές σαν σταχτοδοχείο σβήνοντας άλλοτε «κρυφά» κι άλλοτε φανερά τα τσιγάρα τους στην άμμο, με το κλασσικό «Έλα μωρέ, μόνο μία γόπα είναι!». Οι συνήθειες αυτές λειτουργούν συσωρευτικά και έχουν ως αποτέλεσμα οι γόπες να καταλαμβάνουν ένα μεγάλο ποσοστό των σκουπιδιών στην παραλία. Ο καθένας θα παραδεχόταν ότι κάτι τέτοιο κάνει την παραμονή μας στις παραλίες λιγότερο ευχάριστη, τόσο από θέμα αισθητικής όσο και περιβαλλοντικής άποψης, μιας και μολύνουν μεγάλο μέρος θαλασσών και ακτών.

Πιο συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι 4,5  τρισεκατομμύρια γόπες τσιγάρων εισέρχονται στο περιβάλλον κάθε χρόνο οι οποίες, αντίθετα με την κοινή αντίληψη, ΔΕΝ είναι βιοδιασπώμενες, αποτελούνται από πλαστικές ίνες (οξική κυτταρίνη) ενώ το μεγαλύτερο μέρος αυτών καταλήγει σε ακτές και παραλίες. Δυσάρεστο πόρισμα είναι ότι το 40% των απορριμμάτων που βρέθηκαν στις ακτές της Μεσογείου ήταν αποτσίγαρα.

Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που να επιθυμεί να βρίσκεται σε μια βρώμικη και ακατάλληλη παραλία γεμάτη αποτσίγαρα; Φυσικά και όχι!

Ωστόσο πέραν του αισθητικού ζητήματος, αλλά και του ότι το κάπνισμα αποτελεί έναν από τους βασικότερους κινδύνους για την υγεία, τα αποτσίγαρα αποτελούν «μόνιμο κάτοικο» των παραλιών μιας και παραμένουν στο περιβάλλον ακόμα και για 15 χρόνια, καθώς τα παράγωγα της γόπας σε αρκετές περιπτώσεις διαλύονται με πολύ αργούς ρυθμούς. Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις  οι γόπες απελευθερώνουν τοξίνες στο έδαφος και στο νερό σκοτώνοντας διάφορες μορφές άγριας ζωής, ενώ πολλά ψάρια και πουλιά τις καταναλώνουν μπερδεύοντας τες με τροφή… Ως αποτέλεσμα δηλητηριάζονται από βλαβερές ουσίες όπως η νικοτίνη, το κάδμιο, το αρσενικό και ο μόλυβδος. Όταν καταναλωθούν από πουλιά, ψάρια και θαλάσσια ζώα μπορεί να φράξουν την πεπτική τους οδό, να προκαλέσουν δηλητηρίαση με τοξίνες και να μειώσουν την λήψη τροφής λόγω ενός ψευδούς αισθήματος κορεσμού που δημιουργούν όταν συσσωρεύονται στο στομάχι, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατό τους από ασιτία.

Δυστυχώς στη χώρα μας έχουν καταγραφεί αρνητικά ρεκόρ, με τα αποτσίγαρα να είναι ακόμα και 78 ανά τετραγωνικό παραλίας.Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από ότι νομίζουμε γι αυτό και θα πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι για τις συνέπειες της φαινομενικά «άκακης» συνήθειας η οποία κάθε χρόνο αποτελεί έναν αόρατο ξενιστή των ελληνικών ακτών.
 

Πηγές: ecocity, Life Ammos